Муаммоли укитишда бадий баён этиш
Samarqand davlat arxitektura qurilish institutiҲозирги вақтдаги турли туман буюмлар қадимги Миср цивилизациясидан яхши тасаввур бериб турибди. Қадимги кишиларнинг кўмилган жасадлари билан бирга буюмлар қолдириш одати ҳам биз узоқ авлодларга ёрдам берди. Ўша пайтда хазина изловчилар устидан бўлган суд ҳақидаги ғалати бир хужжат сақланиб қолган. Ана шу хазина изловчилар қабрлардан бирига яширинча киришган ва одил судлов кўлига тушиб қолишган. Бу қадимги цивилизация узоқ вақтгача ярим афсона бўлиб келган эди. Бироқ 1922 йилда инглиз археологи Говард Картер қандайдир мўжиза туфайли таланмай қолган қабрга тирқиш орқали қараб ёш фиравн Тутонхамонга мансуб бўлган ҳақиқий рузғор буюмларини кўргач, одатдаги барча тасаввурлар ағдар-тунтар бўлиб кетди. Мисрдаги бу топилмалар ХХ асрда бутун дунёга шов-шув бўлиб кетди. Мақбара ичидан Қадимги Миср саройларига оид анчагина бойлиқлар олтин ва кумушдан ясалган хайкалчалар, турли-туман уй-рўзғор буюмларига оид бадиий безак берилган идишлар, мухрлар топилди. Шунинг учун ҳам Қадимги дунёнинг ноёб иншоотлари ва хайкалтарошлик ёдгорликларини Дунёнинг етти мўжизаси деб аташди. Бундай мужиза эхромларнинг энг юксаги фиравн Хуфу (Хиопс) пирамидасидир. Иккинчиси, етти иқлимда йўқ «Боғи Эрам» деб номланган Бобилдаги (хозирги Ироқ давлати худудида) Семирамиданинг самовий боғларидир. Учинчиси эса кичик Осиёнинг Эфес шахридаги Юнон худоси Артемида Ибодатхонаси дунё мужизасининг учинчиси бўлиб мармардан ишланган қариб 120 йил давомида қурилган ва мелоддан аввал 550 йилга яқин тугалланган. Кошона ғоят хашаматли қилиб безатилган. Пештоқига ноёб хайкалчалар ишлатилган. 356 йилда Герострат деган кимса ном чиқариш мақсадида ибодатхонага ўт қўяди, лекин унинг номи тарихда бемани вахшийлик рамзи бўлиб қолади.